عبوری دیگر از جاده عبرت انگیز تاریخ مقاله

"فراموش نکنیم که دکتر مصدق‌ باشرف‌ترین اشراف این مملکت است و نه‌ یک شخصیت وابسته به کارگر!!» *این‌گونه گفت‌وشنودها درحالی جریان‌ داشت که نه تنها در ایران از سوی سازمان‌های‌ کارگری طرح مشخص و قابل اجرا در شرایط ایران ارائه نشده بود،حتی در اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی هم پس از چهل سال که از انقلاب به اصطلاح کارگری می‌گذشت به قول‌ «میلوان جیلاس،مهم‌ترین کارشناس مسایل‌ سوسیالیزم در یوگوسلاوی»طبقه جدید رهبران‌ به وجود آمده بود که مردم را در زیر یوغ‌ حاکمیت خود قرار داده بودند. اما ای کاش طوری می‌بود که قضیه نامه در همین‌جا با یک گفت‌وشنود فیصله می‌یافت‌ بدان‌گونه که حق و حقیقت حکم می‌کند،و چه‌ خوب می‌بود که نیازی به یادگیری از دوردست‌ها و بانک برآوردن از سقف فلک‌ مبنایی نمی‌داشتند و می‌گفتند: من این حروف نوشتم چنانکه غیر ندانست‌ توهم ز روی کرامت چنان بخوان که تو دانی (حافظ) اگر مصدق در محاصرهء مخالف‌خوان‌های‌ آزادیخواه تندرو قرار نمی‌گرفت،مجبور نمی‌شد به‌جای اتخاذ یک استراتژی حساب‌ شده،هرروز متوسل‌ به تاکتیک‌های متفاوت‌ و غیر قابل پیش‌بینی‌ شود ولی افسوس،افسوس..."