خلاصه ماشینی:
"این دو جریان عبارت بودند از:تأسیس «مرکز پژوهشهای مردمشناسی و فرهنگ عامه»وزارت فرهنگ و هنر و تأسیس«مؤسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی» دانشگاه تهران اصولا حیات مردمشناسی علمی ایران را میتوان به دو دورهی متفاوت تقسیم کرد: دورهی اول(1337-1357) دورهی دوم(1370 به بعد) این کتاب به بررسی سیر مردمشناسی در دهههای 1310 تا 1330 میپردزاد و به مردمشناسان اولیهی ایران چون صادق هدایت،جلال آل احمد،صمد بهرنگی،صادق چوبک،محمود دولتآبادی،محمد حسین شهریار و...
اما اگر پژوهشگر بتواند اطلاعات موردنیاز ارائه شده در این راهنمای مردمنگاریهای کامل و جامع)اطلاعات به دست امده،خواهند توانست در مرحلهی تحلیل از سوی مردمشناسان و یا خود پژوهشگر،بسیاری از روابط موجود میان موضوعات و شرایط جغرافیایی،شرایط اقتصادی،باورها و اعتقادات قومی و مذهبی، نظام اجتماعی و غیره را آشکار سازد و کار مردمشناسی را در عرصهی شناخت هموار نمایند و از سوی دیگر تابلوی کاملی از فرهنگ جوامع مختلف را در برابر دید همگان قرار دهند و برای آیندگان ماندگار سازند."