خلاصه ماشینی:
"(به تصویر صفحه مراجعه شود) [یک نگاه] صلابت ارگانیک سنگ بهرام دبیری/نقاش هر اثر هنری معجونی نشانهشناختی است.
سهم محسن یلفانی را در جریان ادبیات نمایشی قبل از انقلاب همه میدانند و تنها کافی است نام«آموزگاران»یا«دوندهء تنها»را به زبان بیاوریم تا خاطرات هیجانانگیز جریان تئاتری که تا 8531 ادامه داشت،دوباره در ذهن دوستداران این هنر زنده شود.
داستان دختری با روبان سرخ داستان تکتک ماست؛چرا که داستان خود شاعر است.
و اما؛باز هم این جمله به یادم میاید که در زمان فقر و فلاکت چه نیازی به شاعران داریم و چه نیازی به هنرمندان در زمان جنگ و نفرت،و دیگر تئاتر چیست در روزهای درد و فریاد،و چه جایگاهی برای واژهها،برای تأمل،پرسشهای بیپایان و حتا برای شعر، این کلام شکستنی در روزهای نابودی؟کدام فضای بازی برای آنکه میخواهد دنیا را بگوید،بخش درون دنیای خود را بگوید،بخشی که قسمت اوست،سهم اوست، میخواهد بگوید تا ما آن را روی صحنه ببریم،در تالار تاریک ذهنمان ببریم."