بر بالهایت بیفزا! ادب و هنر

"چوبدستی و بازوان ناتوانش را می‌گیری و من هراسش را می‌افروزم و یاد و دود کشنده‌اش را رها می‌کنم آیا تو را نام دیگری است؟ و تو از جهان ما عبور می‌کنی؟ آیا نام تو جاودانگی است یا زنی که دوست می‌دارم؟ اما دربارهء فریب‌خوردگانی که در آتش به خود می‌پیچند چه می‌گویی؟ آیا از سختی پاییز و احساسات آشفته سخن نگفتیم؟ آیا تو رؤیایی نبودی که مرا به عذابی سخت مبتلا کرد و آواره بدنام خانه‌ها کشاند؟ بگذار ببینم درپس پشت من جریان دارد بگذار ببینم چگونه طلای مدفون در قلبم بیهوده سرازیر می‌شود آیا تو آن زن عریانی که در عمق تمدنها و تاریکی پروندهایش غرق شده است؟ من در اینجا گل سرخ عمرم را-تو را- مدفون ساختم اما خون تو را می‌بینم که هنوز در شریانهایم جاری است قلب تو در سر من شب و روز و روز و شب می‌گوید، روح تو در من حلول کرده است، -دورش کنید،روحش را دور کنید شاید بخوابم، در عمق بدنام خانه‌ها و یا بر بال پیاده‌رو."