خلاصه ماشینی:
"(به تصویر صفحه مراجعه شود) کودک آدمی پیش از آنکه زبان به کلام بگشاید،زبان رفتار را میفهمد؛پیش از آنکه با مشاهدهء چشم از ما آگاه شود،با مخابرهءدل از وجود ما نقش میگیرد و پیش از آنکه شنوندهء پیامهای لفظیو عمدی ما باشد،تماشاگر رفتار طبیعی و غیر عمدی ماست.
از این روست که نقش والدین در تربیت،بیش از آنکه هشیارانه،ارادی و عمدی باشد،غالبا ناهشیار،پنهان، غیر مستقیمو غیر عمدی است.
نکتههای روانشناختی در تربیت کودکان دکتر عبد العظیم کریمی عضو هیأت علمی پژوهشگاه تعلیم و تربیت تنانگاره و خودانگاره تصویری که کودک از تن خود دارد،رابطهای مستقیم با خودپندارهء او دارد.
درونگرایی و برونگرایی کودک درونگرا انرژی خود را با مشغولیتهای بیرونی از دست میدهد.
این دو نوع شخصیت هر دو میتواند قابل پذیرش و احترام باشد،مشروط بر آنکه منابع تأمین،توزیع و تلطیف انرژی به شیوهای درست هدایت شود."