خلاصه ماشینی:
"به درجه کپسول اکسیژن اشاره کرد و گفت:«بگذار روی پنج.
» پدرم لوله اکسیژن را از بینیاش بیرون کشید و گفت:«دکتر این حرفها را زد؟خندهدار است.
خنده دار!» -«نه پاپا!شاید چنین اتفاقی افتاده باشد بههرحال دنیای مسخرهای است.
گفت حالا ناراحت نباش،تو مایه خوشحالی بودی و لورنس همیشه یادش خواهد بود که چهکسی در دوران سختی به دادش رسیده است.
گفت: «حالا سالا،ما باید بدانیم لورنس به تو گفته که این موضوع در مورد چهچیز بوده است.
حالا دیگر سیگار حسابی سفت،کلفت و طولش هشت اینچ شده بود و نوک نرمش مثل ته اژدر میماند.
وقتی آن را همینطور میپیچاندم،زیر لب گفت: «من،به کارم ادامه میدادم»تا اینکه به کلی ساکت شد،بالاخره مثل کاغذ سوخته خرد شده بر روی زمین افتاد.
سیگار را در دهانم گذاشتم،دود غلیظ را فرو دادم و بعد با انگشتم به خاکستر سیگارم زدم و به افتادن آن تماشا کردم که مثل گلبرگهای سفید گل سوسن بود که بر روی تهسیگارهای سوختهاش میافتاد."