داستان چشمانت - مجله مشکو‌ة ادب و هنر

"راز خود بگو با من، با زبان چشمانت! چیست راز آن چشمان؟کاین چنین کنند از جان؟ چشم خویش را قربان، عاشقان چشمانت بعد زا این به چشمانم اشک شوق خواهم ریخت شعر ناب خواهم گفت، همزبان چشمانت گفتم این غزل را با شوق چشم تو، دیدم: در غزل نمی‌گنجد داستان چشمانت ای شکوه شعر من!تو فراتر از آنی کاین غزل شود جانا ترجمان چشمانت از تموج طوفان تا رها شود انسان دست پاک مهدی باد سایبان چشمانت!"