خلاصه ماشینی:
"" به این ترتیب میبینیم که یادواره دفاع مقدس هم مانند اغلب جشنوارهها و یادمانهای نمایشی که به مناسبتهای گوناگون در اقصی نقاط کشور برگزار میشود درگیر همان عوارضی است که همواره از سوی کارشناسان تئاتر طرح میگردد،عارضههایی که بیش از هر چیز"جشنوارهزدگی"هنرمندان و مسئولین سازمانها و نهادهای فرهنگی است و جشنوارهها را که باید فرصتهایی برای عرضهء بهترین و شاخصترین تولیدات نمایشی و امکانی برای تبادل تجارب برتر هنرمندان باشد به ابزاری جهت پر کردن گزارشهای سالیانه ادارات و سازمانها تبدیل نمودهاند،البته نگارنده میداند که در شرایط فعلی و با توجه به عدم وجود سیاستی هماهنگ و واحد در زمینهء اجراهای نمایشی و همچنین محدودیتهایی که مخصوصا اجرای عمومی مستمر در پارهای از نقاط کشور را ناممکن میسازد،امکان اینکه سریعا به قلع و قمع نمودن جشنوارهها پرداخت موجود نیست،لیکن واقعیت این است که حتی در حال حاضر نیز بسیاری از این جشنوارهها و یادمانها جز امکانی برای تکرار برخی از کارهای غیر حرفهای و نیمبند و رفتن یک نمایش از جشنوارهای به جشنواره دیگر عمل نمیکنند،چنانکه با نگاهی موشکاف به جدل همین نمونه حاضر-ششمین یادواره-نیز خواهیم دید که در آن برخی از نمایشهای مربوط به جشنوارههای پیشین از جمله هفدهمین جشنواره فجر تکرار شدهاند."