خلاصه ماشینی:
"وی ابتدا به منابع و مصادر هریک،خصوصا منابع حدیثی،تاریخی،تفسیری،فقهی و لغوی اشاره مینماید،سپس به روش تفسیری آنان از جمله تفسیر به مأثور و تفسیر ذوقی،و استفاده آنان از اسرائیلیات و اسباب النزول میپردازد و از اشتمال هر دو تفسیر بر علوم قرآن،آرای کلامی،فقهی،اصول فقه و عقاید سخن میگوید و نتیجه میگیرد هر دو تفسیر از تفاسیر ارزشمند و مرجع برای قرآنپژوهان میباشند.
وی در این کتاب به روش تفسیری ابن العربی در تفسیر به رأی و تفسیر به مأثور و استفاده از لغت و اسرائیلیات و همچنین استفاده از علوم قرآنی مثل اسباب النزول،ناسخ و منسوخ،مکی و مدنی و قراءات اشاره مینماید و در پایان به روش استنباط احکام و انواع احکام شرعیه و قواعد اصولی میپردازد و نتیجه میگیرد با توجه به تتبع ابن عربی و استفاده از منابع مختلف و روشهای گوناگون میتوان تفسیر وی را مرجعی برای قرآنپژوهان دانست."