خلاصه ماشینی:
او در مورد خطی که فقط زیباست و بار ادبی ندارد چنین گفته است: گر نباشد حُسن معنی خط زیبا هم خوش است گر زبان گویا نباشد دست گویا هم خوش است آخرین شاعری که مضامین خوشنویسی دیوان او مورد بررسی مؤلف قرار گرفته ملک الشعرای بهار است،وی این شاعر را در بهرهگیری از مضامین خوشنویسی شبیه به شیوهی منوچهری و فرخی معرفی میکند و برای آن مثال زیر را آورده: آن خط سبز بین که چه زیبا نوشتهاند گویی خط از عبیر به دیبا نوشتهاند در معنی لب تو ز شنگرف نقطهای بر گل نهاده شر حبه بالا نوشتهاند یا نسختی ز مهر گیا ثبت کردهاند یا سرخطی به خون دل ما نوشتهاند یا با خط غبار به گرد عقیقتر رمزی ز زنده کردن موتی نوشتهاند «بهار»در جای دیگر گریه قلم را در کنار مویهکنان لیقه به کار گرفته است: خامه در مرگ تو شد مویکنان لیقه در سوگ تو شد مویهکنان بررسی کتاب نکتهای را نشان میدهد که یکی از مؤلفههای مهم در ایجاد رنگ و بوی شعر خوشنویسانه و به دل نشستن آن و مضمونپردازی اصطلاحات خط داشتن تجربهای به جان زیسته و همنشینی و سلوک و از سر گذراندن مخاطرات و لذتهای حاصله در این وادی است: سلطانعلی مشهدی گفته است: از این شکسته هر آن کو کند توقع مشق سه چیز خواهم از او گرچه هست پُر دشوار یکی مداد که اندر سیاهی و جریان بود چو بخت من و آب دیده خونبار دوم قلم که چو مژگان من نباشد سست سوم دو صفحه کاهی به رنگ عاشق زار تشبیهات،استعارات و آرایههای ادبی ادبیات فوق چه عاریتی از دیگران بوده و چه زاییدهی فکر خلاق شاعر و خوشنویس آن از نزدیکی روحی شاعر و عمق به آنچه بیان داشته حکایت میکند و بنابراین به اثری ماندگار در ادبیات خط تبدیل شده است.