خلاصه ماشینی:
"شیخ طوسی و دیگران به سند معتبر از حضرت امام رضا(ع)نقل کردهاند که چون حضرت امام حسین(ع) متولد شد، حضرترسول(ص) اسماء بنت عمیس!
چون او را به نزد آن حضرت بردم، گوسفند سیاه و سفیدی ازبرای او عقیقه کرد، یک رانش را به قابله داد و سرش را تراشید و بهوزن موی سرش نقره تصدق کرد و دارویی است خوشبو بر سرشمالید،1 پس او را بر دامن خود گذاشت و فرمود: ای اباعبدالله!
آسماء گفت: پدر و مادرم فدای تو باد، این چه خبریست که درروز اول ولادت گفتی و امروز نیز میفرمایی و گریه میکنی؟ حضرت فرمود: که میگریم بر این فرزند دلبند خود که گروهیکافر ستمکار از بنیامیه او را خواهند کشت، خدا نرساند به ایشانشفاعت مرا، خواهد کشت او را مردی که رخنه در دین من خواهدکرد و به خداوند عظیم کافر خواهد شد، پس گفت: خداوندا، سؤالمیکنم از تو در حق این دو فرزندم آنچه را که سؤال کرد ابراهیم درحق ذریت خود."