تحلیل بازیگری: تحلیلی بر بازی هیث لجر در شوالیه ی تاریکی ساخته ی کریستوفر نولان: چرا این قدر جدی پسر؟ معرفی و نقد

"اولین بار وقتی خبر مرگ«هیث لجر»را به علت ناراحتی روحی و روانی که از نتایج‌ بازی در نقش«جوکر»و مصرف بیش از اندازه‌ی داروی آرام‌بخش بوده شنیدم، به خود گفتم که این نوع اخبار جز اغراق‌ بیش از حد چیز دیگری نیست و هیپ‌ لجر خودکشی کرده است اما وقتی«جک‌ نیکلسون»بزرگ بعد از مرگ لجر گفت که‌ به او توصیه کرده بودم که بازی در نقش‌ جوکر خطرناک است،مرگ لجر برای من‌ تبدیل به معمایی شد که با وجود نمونه‌های‌ ذکر شده در ابتدای متن جواب آن را پیدا کردم. بدون‌ شک جوکر«شوالیه‌ی تاریکی»پیچیده‌تر و خوش پرداخت‌تر از نقشی است که نیکلسون‌ بر عهده داشت و هم‌چنین بهترین شخصیتی‌ بود که لجر تا به حال انتخاب کرده بود، زیرا جوکر با پیچیدگی‌های رفتاری و روحی‌ فراوان یک شخصیت کامل به حساب می‌آمد نه یک تیپ قابل پیش‌بینی و البته فانتزی، لجر در نقش جوکر به صورت چندش آوری‌ گریم شده و چهره‌یی تقریبا ترسناک دارد؛ میمیکی درهم ریخته با لبانی که از دو طرف پاره گردیده و صورتی آرایش شده که‌ به شکل دلقک‌ها در آورده شده است،دلقکی‌ با گریمی ترسناک."