اندرزی چند بهمکاران در مورد تکبر و غرور متفرقه

"جدال با کبر و غرور و خودستائی و خودخواهی همیشه وسیله رهبران و پیشوایان‌ جامعه‌ها برقرار بوده زیرا خود پسندی و عجب نه تنها مانع آن‌ میشود که انسان نقصها و عیب‌های خود را رفع بکند بلکه باعث‌ کبر شده و آدمی خود را بالاتر و برتر از دیگران دانسته و به آنها بنظر حقارت مینگرد این خودپسندی از لوازم کوتاهی فکر و کمی‌ ادراک میباشد زیرا آدمی که درست فکر نماید دنیا را مملو از افکار عالی روشهای عالی و دانش‌های بزرک می‌پندارد و دانش خود و فکر خود و روش خود را محدود در چهار چوبه اعمال خود می‌پندارد علیهذا چون حکیم بزرگ بو علی سینا یا سقراط اعلام میکند دانش من بجائی‌ رسید که فهمیدم نادانم."