چکیده:
نسبیگرایی اخلاقی ازجمله رویکردها و نظریات نوظهوری است که درطول یک قرن اخیر چالش ها و واکنش ها ی فراوانی در میان معتقدان به آموزه های ارزشی واعتقادی به وجود آورده است. این نوشتار پس از تبیین برخی مفاهیم ومبادی تصوری مربوطه، به تجزیه وتحلیل انواع سه گانة نسبی گرایی یعنی نسبی گرایی توصیفی، فرا اخلاق وهنجاری پرداخته و در پایان به نقد و بررسی آن ها می نشیند.
در این پژوهش اثبات گردیده که ادله هیچ یک از سه نوع نسبی گرایی پیش گفته وافی به مقصود نبوده و مثبت ادعای صورت گرفته نخواهد بود؛ زیرا به ترتیب، در نسبیگرایی توصیفی آنچه حائز اهمیت است این که باورهای اخلاقی بنیادین متفاوت باشد نه صرف اختلاف نظرهای ظاهری؛ در نسبیّت فرا اخلاق هم این ادعا که همه معرفتهای اخلاقی نسبی اند، خود قضیهای مطلق بوده و در نتیجه به پارادوکس و خود ستیزی خواهد انجامید، و در نهایت نسبی گرایی هنجاری نیز با نفی ونقض دو نسبیّت پیشین که در حقیقت مبانی و مقدمات آن بودند قابل اثبات نخواهد بود.
Ethical relativism, being one of the new theories, has been studied critically by those believing in ethical values and teachings during recent century. This paper, having justified some fundamental concepts in the field, has analyzed the three types of relativism: descriptive relativism, meta-ethical relativism and normative relativism.
The paper has argued against the proofs supporting relativism saying that in descriptive relativism, the difference in fundamental principles of ethics, if there would be any, can be relied on, rather than superficial differences found in communities, the relativity of all ethical propositions claimed in meta-ethics is self-contradicted and in this way, normative relativism also would be of no foundation.
خلاصه ماشینی:
در این پژوهش اثبات گردیده که ادله هیچ یک از سه نوع نسبی گرایی پیش گفته وافی به مقصود نبوده و مثبت ادعای صورت گرفته نخواهد بود؛ زیرا به ترتیب، در نسبیگرایی توصیفی آنچه حائز اهمیت است این که باورهای اخلاقی بنیادین متفاوت باشد نه صرف اختلاف نظرهای ظاهری؛ در نسبیت فرا اخلاق هم این ادعا که همه معرفتهای اخلاقی نسبی اند، خود قضیهای مطلق بوده و در نتیجه به پارادوکس و خود ستیزی خواهد انجامید، و در نهایت نسبی گرایی هنجاری نیز با نفی ونقض دو نسبیت پیشین که در حقیقت مبانی و مقدمات آن بودند قابل اثبات نخواهد بود.
<H2>نسبیگرایی اخلاقی</H2> بحث درباره نسبیگرایی اخلاقی<FootNote No="21" Text="oral relativism - 2 3-ethical absolutism"/> از حدود یک قرن پیش که فلسفه اخلاق به عنوان یک علم رسمی سر برآورد همواره مورد توجه و عنایت اندیشمندان و فیلسوفان بوده و مباحث علمی گوناگونی در این راستابه وجود آمده است.
اما تقسیم بندی مشهور و متعارفی که معمولا برای نسبیگرایی اخلاقی بیان میشودو در کتب مربوط به مباحث فلسفه اخلاق همواره مورد توجه بوده، در این تحقیق مد نظر است که آنها را در مباحث پیش رو پس از تجزیه وتحلیل مورد نقد و بررسی قرار خواهیم داد تا زمینه و در آمدی باشد جهت ورود به مکاتب اخلاقی.
<H2>نسبیتگرایی فرا اخلاقی</H2> در نسبیتگرایی فرااخلاق<FootNote No="26" Text="Meta ethical relativism"/> پس از تو صیف و اثبات گوناگون بودن اعتقادات و باورهای اخلاقی افراد و جوامع، به دست میآید که هیچ کدام از این گزارههای ارزشی ریشه در واقعیت ندارند و در نتیجه از ثبات و اطلاق بهره مند نخواهند بود بلکه خواست سلیقه و قراردادهای بشری است که در این باره تعیین کننده خواهد بود.