رواق دانشگاه آشیانه احزاب؛ امکان یا امتناع استقلال جنبش دانشجویی گفتگو و مصاحبه

"نظر شما چیست؟ما امروز جنبش دانشجویی اصیل داریم؟ این بحثی است که باید در جای خودش طرح شود و مفصل است،ولی در مجموع واقعیت این است که در حال حاضر ما یک نوع«جنبش دانشجویی اصیل»و همچنین«شبه جنبش‌هایدانشجویی»مواجه هستیم؛یعنی اگر بخواهم جمع‌بندی دیدگاه خود را بدون مقدمه و مبانی نظری بگویم،تصور بنده این است که ما الان در فضای دانشگاهی کشورمان،یک جنبشدانشجویی اصیل و همچنین چندین شبه جنبش دانشجویی داریم که آنها هم درصددند از عنوان جنبش دانشجویی استفاده کنند و خود را مصداق یا معرف آن نشان دهند ؛در واقع نوعیرقابت بین جریان‌ها و حرکت‌های مختلف دانشجویی وجود دارد و هر یک از آن‌ها که ادعای نمایندگی جنبش دانشجویی یا رهبری آن را دارند. اگر شما تلاش برای کسب و حفظ قدرت یا توسعۀ آن را ازاحزاب و گروه‌های سیاسی جدا کنید،این گروه‌ها و احزابمعنای خود را از دست می‌دهند؛البته«حزب»به مفهوممدرن و کلاسیک و متعارفش را عرض می‌کنم،نه به معنایاعتقادی و بازتعریف دینی؛بنابراین احزاب می‌کوشندتا اگر می‌توانند از راه قانون و اگر نمی‌توانند از راه تغییرقانون یا دور زدن آن و حتی گاهی از راه غیر قانونی،به قدرتبرسند یا اگر قدرت و نفوذی در عرصۀ سیاسی دارند،آن راحفظ کند و توسعه بدهند؛به همین دلیل فردی که واردحزبی سیاسی می‌شود،در واقع سیاست را حرفۀ خودشقرار می‌دهد؛یعنی کار حزبی،کاری حرفه‌ای است؛البتهنه به این معنا که حرفۀ اعضای حزب،سیاست شود،اما به دلیل نوع کار حزبی می‌توان گفت برای بسیاری ازاعضای حزب،کار سیاسی شغل دوم و در بعضی مواردحرفۀ اصلی آن‌ها می‌گردد که این مسئله به گردانندگاناحزاب مربوط می‌شود؛بنابراین نوع نگرش فرد حزبی بهکار و مسئولیتش با کسی به صورت غیر حرفه‌ای و تجربیکار سیاسی انجام می‌دهد یا حتی همکاری می‌کند،تفاوتدارد؛بنابراین این رفتار سیاسی حزبی با رفتار سیاسیدانشجویان یا حرکت‌های دانشجویی کاملا متفاوت است."