چکیده:
گزارشی از آیات قرآن در مورد شخصیت و مقام حضرت علی(ع) است. آیات بسیاری در قرآن نشانگر شخصیت، جایگاه، نحوه امامت و ملاکهای ولایت حضرت علی(ع) است. نویسنده، آیات را در دو قسمت: 1. مثلهایی از داستانهای انبیاء، شهداء و صدیقین و 2. آیاتی که یا مصداق یگانه آنها یا مصداق برتر آنها علی(ع) است، یا درباره آن حضرت به تنهایی، یا با بعضی از بنیهاشم و یا برخی از مومنان نازل شده، تقسیم کرده است. در قسمت اول به آیات مربوط به نوح، ابراهیم، اسماعیل، یعقوب، موسی، داوود و سلیمان اشاره کرده و در قسمت دوم نیز به آیات "پیشوای ابرار"، "پیشوای پرهیزگاران" و "امیر مومنان" اشاره کرده است.
خلاصه ماشینی:
"بنابراین آیات «بر» نیز مانند آیات ابرار جزء آیاتی هستند که امیرالمؤمنین(ع) در آنها یاد شده، و در هر کدام نکته ای و درسی نهفته است، آیه های «بر» از قرار زیر هستند: «لیس البر أن تولوا وجوهکم قبل المشرق و المغرب و لکن البر من آمن بالله و الیوم الآخر و الملائکة و الکتاب و النبیین و آتی المال علی حبه ذوی القربی و الیتامی و المساکین و ابن السبیل و السائلین و فی الرقاب و أقام الصلوة و آتی الزکاة و الموفون بعهدهم إذا عاهدوا و الصابرین فی البأساء و الضراء و حین البأس اولئک الذین صدقوا و اولئک هم المتقون» بقره/177 «… و لیس البر أن تأتوا البیوت من ظهورها و لکن البر من اتقی وأتوا البیوت من أبوابها و اتقوا الله لعلکم تفلحون» بقره/189 «… و تعاونوا علی البر و التقوی و لاتعاونوا علی الاثم و العدوان و اتقوا الله ان الله شدید العقاب» مائده/2 «یا ایها الذین آمنوا إذا تناجیم فلاتتناجوا بالاثم و العدوان و معصیة الرسول و تناجوا بالبر و التقوی و اتقوا الله الذی الیه تحشرون» مجادله/9 امیرالمؤمنین(ع) در تمامی این آیات مصداق «بر» است، زیرا اولا به نص قرآن آن حضرت در صف پیشاپیش ابرار است، و دیگر اینکه اوصافی که برای ابرار در تفسیر «بر» بیان شده در آن حضرت جمع آمده است، از مطالعه آیات، امتیاز آن حضرت بر تمامی صحابه معلوم می شود، و این بدان روست که به آسانی می توان تطبیق این صفات را در آن حضرت درک کرد، در حالی که تصور جمع آمدن این صفات در غیر آن حضرت از صحابه ـ به جز فاطمه و حسنین(علیهم السلام) دشوار است."