خلاصه ماشینی:
"حسی عمیق و جهان روایی،پس پشت این اشعار است که بیدرنگ انسان را تحت تأثیر قرار میدهد.
[از نظر من،محبت و عنایت خداوند بهقدری محسوس و قابل لمس است که من آن را در خلوت خود«فیض عظیم»نام نهادهام-و اگر توضیح نمیدادم،چگونه میتوانستم منظورم را به شما تفهیم کنم؟!] دربارۀ شعرهای صوفی باید بگویم آنچه شیوۀ شعر سرودن او را برای من دلپذیر میکند،رویارویی او با تاریکی و روشنایی و خیر و شر است.
این صداقت، مهمترین ویژگی شعر است و از نظر من قابل تحسین: ما باید حقیقت را بازگو کنیم و حقیقت بهندرت ساده است.
»مسائل عادی و روزمرۀ زندگی اگر در شعر آورده شوند،پیشپاافتاده و بیرمق به نظر میرسند اما زبان اشعار صوفی،همین مسائل عادی و روزمره را به وقایعی جاندار و قابل تعمق بدل میکند، مثل مصراع:«و دگمههایش بیچاره شدهاند از هر روز باز و بسته شدن»."