داستان: جایی در آسمان بین پرت اپرنس و نیویورک گفتگو و مصاحبه

"اهل هاییتی است و در دوازده‌سالگی به ایالات متحده مهاجرت کرد. چرا تصمیم گرفتی«نفس،چشم،خاطره»را بنویسی؟ اول بگویم که این کتاب را وقتی شروع کردم که در دبیرستان درس می‌خواندنم و داستانی دربارۀ فرارم از هاییتی و آمدن به امریکا نوشته بودم. تصمیم گرفتم داستان کوتاهی دربارۀ دختری بنویسم که از هاییتی می‌گریزد تا به مادرش بپیوندد، مادری که درست نمی‌شناسدش. وقتی به امریکا آمدید و دوران کودکی خود را در این جا ادامه دادید چه حسی داشتید و اوضاع راچگونه می‌دیدید؟ آن موقع اوضاع فرق داشت. در هر حال فکر می‌کنم برای هر بچه‌یی که از مملکتی دیگر می‌آید سخت است خود را با این فرهنگ تطبیق بدهد و زبان تازه بیاموزد و با محیط بیگانه بسازد. به انگلیسی نوشتن پیامد مهاجرت من بود درست مثل فرزندان مهاجرانی که باهم به انگلیسی حرف می‌زنند کاملا طبیعی است. بزرگترین آرزوی من این است که یکی از آن هزاران باشم که دوست دارند در مهاجرت هم اهل هاییتی باشند."