متمرکز بر سطح و تصویر معرفی و نقد

"براساس فریب ساخته می‌شود ولی فریب باید مؤثر باشد ولو نرود والا مثل نمونه‌هایانبوه در همۀ جهان،چون قصه را باور نمی‌کنیم با آن همدل نمی‌شویم و متن راکسالت‌آور می‌یابیم به خصوص که باید توجه کنیم فضای جنوب کشور ما،با مجاورتچشم‌اندازهای صنعت و بدویت،ریشه‌های خرافه و تحفه‌های تمدن،و همزیستیجذابیت کارهای متأخر هرگز مدیون«اطلاع»یا«خبر»نبود و نخواهد بود تکنیک دراین‌جا نقش کاربردی خود را نشان می‌دهد؛از جمله در شیوۀ چگونگی ورود عناصر،انتخاب زمان صحنه‌ها و تأکید بر بعضی از خصایص و صفات جسمی یا ذهنیکاراکترها،تا چیزی را که می‌دانیم نوع دیگر بخوانیم. تمرکز روی فضا و مکان،از ویژگی‌هایعمده و قابل توجه این نوع ادبی است،اما این تمرکز صرفا شامل بیان کردن رنگ وبوی محلی نیست،بلکه نقش آداب و رسوم،ضرب المثل‌ها،واژه‌های محلی،اصطلاحات بومی و ویژگی‌های اقلیتی به غنا و جذابیت رمان افزوده است و این امرالبته به خاطر شناخت عمیق و تسلط کامل محمد بهارلو،بر فرهنگ مردم جنوبایران است. و اما مشخص‌ترین لایۀ نمایشی-دراماتیک رمان«بانوی‌لیل»در وضعیتدر اماتیکی انتقام جنایت حس می‌شود،که در حقیقت در پوستۀ یکی دیگر از عناصرسی و شش گانۀ موقعیت دراماتیکی به نام معما پنهان شده است."