نمایش و رؤیاپردازی های کودکان مقاله

"جک زایپس از تجربیات‌ یک پژوهشگر آمریکایی‌ به نام مارشا کایندر که از هنرهای‌ نمایشی در کارهای‌ قصه‌گویی و خلاقانه‌ی خود با کودکان بهره‌ی‌ فراوان برده است، چنین می‌نویسد: «در برخی‌ موارد،یک‌ جلسه‌ی کامل قصه‌گویی را به‌ تمرین یک نمایش که قرار است بعدا اجرا و فیلم‌برداری شود،اختصاص‌ می‌دهم. هیچ‌یک از این‌ طرح‌ها به منظور ضدیت و مخالفت با تلویزیون،فیلم‌ها و بازی‌های رایانه‌ای و ویدیویی طرح‌ریزی نشده‌اند،با وجود این هر دو آن‌ها به کودکان کمک‌ می‌کنند،از داستان‌ها برای ابراز خود، ابراز نیازها و رویاپردازی‌هایی استفاده‌ کنند که تلویزیون،فیلم و بازی‌های‌ رایانه‌ای در آن‌ها به طور کامل دخل و تصرف کرده‌اند» در راستای حرکت به سوی‌ اجرای نمایش طرح‌ها و داستان‌های‌ مورد توجه کودکان و نوجوانان برای‌ تجربه‌اندوزی،راهکارهای استخراج‌ شده از نظریات این دست از پژوهشگران‌ چنین دسته‌بندی می‌شود: *توافق روی موضوع:اگر دانش‌آموزان افسانه،حادثه‌ای تاریخی‌ و یا یک قصه‌ی برگرفته از بازی رایانه‌ای‌ را انتخاب کنند،رسیدن به توافق نظر اهمیت دارد،در غیر این‌صورت آن‌ها انگیزه‌ای نخواهند داشت."