خلاصه ماشینی:
"بررسی میزان اشتغال زنان و تحولات آن در کشور به تفکیک مناطق شهری و روستایی با استفاده از اطلاعات مندرج در جدول 1،بیانگر کاهش این شاخص طی سالهای 5331 تا 5731 است.
بررسی ساختار اشتغال بر مبنای بخشهای عمده فعالیت در ایران بیانگر عدم توانایی بخش صنعت در جذب مازاد نیروی کار کشاورزی و گسترش زمینههای ایجاد اشتغال بوده است و این درحالی است که بخش خدمات بدون داشتن ارتباط ارگانیکی با سایر بخشهای اقتصاد توانسته است نسبت به سایر بخشهای عمده فعالیت،تقاضای بیشتری برای نیروی کار از خود نشان دهد.
دادههای آماری نشان میدهند که سهم بخش کشاورزی از اشتغال زنان طی سالهای 5331 تا 5731 با کاهش مواجه بوده است بطوریکه از 52 درصد در سال 5331 به 61/7 درصد در سال 5731،تنزل یافته است.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) تا سال 5531،میزان بیکاری زنان با شدت قابل توجهی به ویژه در مناطق روستایی افزایش یافته است،به نظر میرسد مهمترین علت آن همانطور که پیش از این گفته شد رکود صنایع دستی در کشور باشد که عمده کارکنان آن زنان روستایی بودهاند.
افزایش بیکاری زنان در شهرها در طی سالها را میتوان تا حدی با عوامل زیر مرتبط دانست: -عدم انطباق بازار و نیازهای آن با عرضه نیروی کار زنان بدون تخصص -رکود و تعطیلی بسیاری از کارخانجات و موسسات بخش خصوصی -وجود گرایشهای منفی و بعضا محدودیتهایی بر سر راه اشتغال زنان از سوی دولتها و سیاستگذاران در سالهای نخستین پس از انقلاب اسلامی -آسیبپذیری بیشتر زنان شاغل که با پدید آمدن دگرگونیهای اقتصادی،اجتماعی،سیاسی و..."