سخنی با خوانندگان سرمقاله

"پذیرش الگوهای مدیریت زمان متداول در جوامع‌ غربی و عدم تطابق آن با شرایط فرهنگی جوامع وارد کننده باعث شده است یک‌ نوع ناهمگونی نهادینه شده در زندگی روزمره آنها بوجود بیاید که آثار نامطلوب‌ آن بارز و غیر قابل انکار است. شاید زمان آن فرا رسیده باشد که بپرسیم چرا مدیریت زمان بومی و سرزمین‌ خود را در انجام امور بکار نبریم؟چرا اوقات شرعی-که مدیریت زمان و تقسیم‌ اوقات به بهترین شکل ممکن در آن متجلی شده است-نباید مبنای کار ما قرار بگیرد؟چرا هنگامی که طبیعت و به تبع آن اوقات شرعی به صورت خودکار، زمان شروع و پایان کار را تعیین و تنظیم کرده‌اند،خود را ناگزیر به استفاده از روش‌های تقلیدی تقسیم وقت و تغییر ساعت ببینیم و از این رهگذر،لطمات‌ زیادی را نیز متحمل شویم؟آیا وقت آن نرسیده است که طراحان و صنعتکاران‌ ما ساعت یا ابزاری را ابداع کنند تا مجبور نباشیم بجای تبعیت ابزار از طبیعت، طبیعت را در تابعیت ابزار قرار دهیم؟ مدیریت زمان هنگامی اثر بخش خواهد بود که منطبق با طبیعت،فرهنگ و شرایط اجتماعی یک جامعه باشد."