چکیده:
در قسمتاول به تشریح و تبیین واژهء موسیقی از نظر لغت و تاریخچهء آن پرداخته و نظر اسلام را دربارهء اصل این 2Lپدیده مورد بررسی قرار دادیم.در قسمت دوم نیز به شناسایی موسیقی حرام (غنا)و حدود آن از دیدگاه لغتشناسان و فقهای اسلامی پرداخته و اکنون در این قسمت به دنبال بحث موسیقی حرام،درصدد بیان حکم«غنا»در قرآن کریم میباشیم.
خلاصه ماشینی:
"*هرچند آیاتی در قرآن کریم وجود دارد که بعضی از مفسران آن را به موضوع غنا اختصاص دادهاند،ولی با اندک تأمل روشن میشود که این موضوع به مفهوم خاص خود،آنطور که در روایات مطرح است،به طور مستقل و صریح در قرآن نیامده است.
«عن ابی عبد الله(ع)فی قوله تعالی «اجتنبوا الرجس من الأوثان و اجتنبوا قول الزور»، قال:الرجس من الأوثان الشطرنج و قول الزور الغناء»8 *این احتمال بعید نیست که هر دو معنا در آیه جمع باشد؛بدین صورت که بندگان مخلص خدا،نه شهادت دروغ میدهند و نه در مجالس لهو و باطل حضور مییابند.
در هر حال،با مروری به تفاسیر معتبر روشن میشود که علیرغم وجود این شش روایت-که«قول زور»را به غنا تفسیر کردهاند، مفسران معروف چون مرحوم طبرسی و مرحوم علامه طباطبایی و دیگران،به فراخور آیهء کریمه و قبل و بعد آن،برداشتی غیر از«غنا» کرده و سپس به نقل از دیگران میفرمایند: «اصحاب ما روایت کردهاند که غنا و سایر سخنان لهوی نیز در قول زور داخل میگردد.
آیهء سومی که در اینجا مورد بررسی قرار میگیرد چنین است: «و من الناس من یشتری لهو الحدیث لیضل عن سبیل الله بغیر علم و یتخذها هزوا اولئک لهم عذاب مهین» 21 بعضی از مردم سخنان باطل و بیهوده خریداری میکنند تا مردم را از روی جهل و نادانی گمراهسازند و آیات الهی را به استهزا و سخریه گیرند، برای آنان عذاب خوارکننده است."