خلاصه ماشینی:
"درست به همانگونه که کودکان از اعمال والدین و معلمین بیشتر و عمیقتر میآموزند تا از حرفها و نصایح آنان ،برای زیردستان نیز کارهای مدیر سرمشق آموزندهتری است تا حرفهای او لذا اگر به عنوان یک مدیر گاهی تعجب میکنید از اینکه به رغم دهها بار تذکر به زیردستان مبنی بر لزوم خلاقیت در کار،وجدان کاری،توجه به کیفیت...
سوالاتی از این قبیل را از خود بپرسید: *آیا خود من که زیردستان را به کار تیمی و گروهی تشویق میکنم،با همکارانم به صورت تیمی کار میکنم؟ *آیا خود من که به دیگران توصیه میکنم شهامت بخرج دهند و سعی نمایند کارهایشان را با روشی جدید انجام دهند،خود تا چه حد چنین کردهام؟ *آیا خود من که دائم با کارکنان از لزوم استفاده از هر فرصتی برای یادگیری و لزوم«آموزش در تمام عمر»سخن میگویم،خود تا چه میزان در سمینارها و مجامع آموزشی شرکت کردهام،تا چه حد به مطالعه و یادگیری برای«به-روز»کردن دانش و مهارت خود توجه نمودهام؟شک نداشته باشید،مدیرانی که خود به آنچه میگویند عمل نکنند(به هر دلیل،منطقی یا غیر منطقی)به سرعت اعتماد زیردستان را از خود سلب میکنند."