خلاصه ماشینی:
"شعر جهان یک زندگی رنگی (به تصویر صفحه مراجعه شود) سیاه مثل سکوت تن بعد از مرگ است، زندگی تعطیل *واسیلی کاندینسکی *فرزین هومانفر اگرچه من خود را وقف نقاشی کردهام،اما این هنر به تنهایی گویای همهی تجارب ذهنی نیست.
کاندینسکی که خود موزیسینی ماهر بود،الفبای این هنر را نیز در حاشیهی رنگ و طرح و کلام برای بیان حساسیت و دریافتهای عمیق خود به کار میگرفت: «رنگ،کلاویه/چشمها،هارمونی/روح،پیانویی است با سیمهای متعدد/و هنرمند،دستی است که مینوازد و با لمس شاسیهای گوناگون،روح را مرتعش میسازد.
» اگرچه طرح همریشگی رنگ و صدا تاریخچهای قدیمی دارد،اما کاندینسکی ارتباط آنها را به گونهی مستند و وسیعتر از نو بررسی مینماید و در این مورد نیز مقالاتی سودمند منتشر میکند و مدعی میشود که همزمان با نگاه کردن به رنگها،نوای موسیقایی آنها را نیز میشنود."