خلاصه ماشینی:
"با اینهمه مسئلهیی مطرح میشود:آیا فرهنگ در پخش سخنان،تصاویر یا موسیقی خلاصه میشود؟آیا به عکس،نماینده فرهنگ واژه چاپی نیست؟روژه،کایوآ،نویسنده فرانسوی و عضو آکادمی فرانسه این مسئله را در مورد فرهنگ آفریقا مطرح کرده است.
فرهنگ در معنای وسیع و عام خود آیا پیش از هر چیز امری ناشی از کتاب نیست؟ اگر چنین است،چاره دیگری نیست- بویژه در یک زمینه فقر عمومی-مگر ارتباط دادن پخش فرهنگ و حفظ ارزشهای فرهنگی به نظامهای آموزشی آفریقا،و در اینجا،مسئله هنرهای بصری نیز مطرح میشود.
چه تعداد از مدارس و دانشگاهها آمادگی دارند که در راه این هدف،روشهای آموزش مدرسهیی را بنفع روشهای دیگر رها کنند، بنحوی که بتوانند نسل جدیدی بوجود آورند که کنجکاوی فکری آن برانگیخته شده باشد؟ یکی از دلائل ابتذال دیرپایی که بسیاری از نظامهای آموزشی آفریقا را فرا گرفته است، نوعی نابینایی است که میخواهد به وجدانهایی که هنوز مرددند،یقینها و قطعیتهایی را انتقال دهد،چگونه یک فرهنگ محلی یا جهانی می- تواند در اینهمه خشکی،شکوفا شود؟ میتوان سئوال دیگری را نیز پیش کشید: کدام فرهنگ؟و برای که؟ شمال آفریقا که مسلمان و عرب است، زبانی مشترک دارد.
در این موسیقی نیز نظیر موسیقی آفریقای سیاه،پیوندی نزدیک بین صدای انسان و آلات و ابزار ضربی دیده میشود،و همین امر آنرا به تمدنهای نوع شفاهی که در اینجا مورد بحث است،نزدیک میکند.
مجدی وهبه کودکان نهنگ گرفتاریهای ادبیات شفاهی در منطقه شمال بزرگ سیبری نوشتهء یوری ریتخئو چگونه است که کلیه بررسیها درباره سنتهای شفاهی مردمان،بویژه مردم شمال، بطور عمده بر قصههای جالب،بر حماسه قهرمانی که بر زندگی روزمره تسلط پیدا میکند،تکیه میشود؟داستانهای واقعی و افسانههای تاریخی چه شدهاند؟دقت و اصالت آنها میتواند کامل کننده مدارک کتبی باشد."