ما و خوانندگان متفرقه

"جای تأسف است‌ در حالیکه سازمان ملل متحد برای توسعه قابل‌ ملاحظه همکاری بین المللی می‌کوشد(از زمینه- های صرفا فنی مثل ارتباط از راه دور گرفته تا تحقق خارق العاده یک نظام جدید اقتصادی که‌ مستلزم یک خطمشی جهانی است)این همکاری‌ بهیچوجه آن اعتماد متقابلی را که می‌بایست‌ بی‌انتها و مطلق باشد بوجود نیاورده است. زیرا بین ابرقدرتهایی که هریک در پی‌ پیروزی بر دیگری است،و تمامی کشورهای‌ دیگری که در پی خرید و فروش روز افزون سلاح‌ برای مقاصد اقتصادی و سیاسی‌اند(از جمهل‌ رآکتورهای هسته‌یی که می‌دانیم ممکن است مورد استعمال وحشتناکی داشته باشند)نه حسن تفاهمی‌ وجود دارد،نه اعتمادی. و این امید بی اساس نیست،«زیرا مجمع عمومی اخیرا شکیبایی صلاحیت و حس‌ مسئولیتی را که می‌تواند برای رسیدن به استقرار یک نظام اقتصادی جدید بین المللی داشته باشد، به اثبات رساند. به این دلیل از مجمع‌ عمومی است که باید انتظار مذاکراتی را داشت‌ که به توافق تمامی دولتهای عضو درباره کنترل‌ کلیه تفاله‌های هسته‌یی توسط آژانس بین المللی‌ انرژی اتمی بینجامد."