هنر جدید: هویت هنری و مرزهای جغرافیایی گفتگو و مصاحبه

"» (به تصویر صفحه مراجعه شود) نظام امروز هنر اروپایی برای ارتباط با تولیدات زیبایی شناختی‌ غیراروپایی چگونه سازمان یافته است؟ واضح است که زمانی گرایش قاطع و آشکاری به حمایت از فرم‌ها و فعالیت‌های غیرغربی و غیراروپایی وجود داشت که‌ به سادگی هضم شوند،یعنی شیوه‌های بیانی که کم‌وبیش به‌ سرعت قابل درک باشند. من‌ احساس می‌کنم که وقتی در مورد برخی مناطقی که خود را ابر شهرهای چندفرهنگی می‌خوانند صحبت می‌کنیم،لزوما به‌ آنچه که باید،توجه نمی‌کنیم،یا ابزار دقیقی بکار نمی‌بریم؛در نتیجه به گمان من برای تهیه هرنوع نقشه‌ای که به درستی و آگاهانه،دقیق و به روز باشد،می‌بایست از خود سوال کنیم که‌ اطلاعات خود را از کجا آورده‌ایم و چگونه آنرا تفسیر کرده‌ایم؟به چه می‌نگریم؟چگونه می‌نگریم؟پروژه چیست؟ اگر پروژه نمایشگاه بزرگی باشد در مرکز ژرژ پمپیدو،احتمالا به هیچ‌وجه همان چیزی را نخواهیم دید که اگر پروژه چیزی‌ تجربی‌تر بود مثل فیلم‌هایی گرفته شده از افرادی در بعضی‌ موقعیت‌های مشخصا غیرعادی. سالهاست که قیل‌وقال زیادی در مورد لندن‌ برپاست و امروز که گردوخاک آن کمی فرو نشسته است به‌ وضوح می‌بینیم که اگرچه انرژی زیادی وجود داشت و اگر چه جنبش‌های مهم و معتبری برای بخش خاصی از جامعه و فرهنگی انگلیس وجود داشتند،من واقعا معتقد نیستم که آن‌چه‌ که عرضه کردیم در روند کارهای حقیقی اهمیتی بنیادین‌ داشت به چه طریقی تولید هنری می‌تواند دوباره ابعاد انتقادی و سیاسی خود را باز یابد؟ به لحاظ منطقی مشخص است که آثار انتقادی مناسب‌ترین‌ برخورد در ارتباط با مکان‌ها و موقعیت‌های خاص هستند."