هنر جدید: گابریل اروزکو جریان خانگی (بخش دوم هنر جدید) معرفی و نقد

"(به تصویر صفحه مراجعه شود) 1993/LaD او برای پروژه‌اش در موزه هنر مدرن نیویورک،جریان خانگی(3991)،از ساکنین ساختمان‌های‌ اطراف موزه خواست که پرتقال‌هایی را روی لبه پنجره خود بگذارند و به این ترتیب پنجره‌ها را به فضاهایی نمایشگاهی فراتر از موزه تبدیل کرد و روابط بین قلمروهای عمومی و شخصی، اشیاء روزمره و آثار هنری را تغییر داد. دیوارهای گالری دیگر عملکرد خود را به عنوان قالبی‌ بنیادین برای نمایش آثار از دست داده بودند:اثر هنری حقیقی خارج از موسسه قرار داشت که‌ برای دیدن آن کافی بود از پنجره به بیرون نگاه کنید. درون‌مایه نبود مرز بین فضای هنر واقعیت بار دیگر در پارکینگ روباز ادامه پیدا کرد که در آن در گالری را Micheline Swajcer به روی رانندگان خسته‌ای که نتوانسته بودند در خیابان‌های شلوغ شهر جای پارک کنند،گشود و فضای تودرتوی گالری به شبکه‌ای‌ کاملا مادی برای اثر هنری یا به عبارتی به شکل ظرفی ساختمانی برای حاضر آماده درآمد."