نو سقاخانه ها - مجله تندیس مقاله

"در همان سال‌های تولید جریان سنت‌گرا(در هنرای تجسمی)بسیاری آن را منتسب به‌ دیدگاه‌های پست مدرنیستی تلقی کردند و نشانه‌های آشکاری مانند انتقاد از مدرنیسم،بازنمایی‌ و البته سوژه محوری را دلایل مستندی برای اثبات خوشایندی با پست مدرنیسم می‌دانستند، هرچند بعد از مدتی پارادوکس‌هایی مثل نگاه رادیکال هنرمند به تابوهای تاریخی و اساطیری و با اعتقاد به‌معنای سمبولیستی روایات و از همه مهم تر تعبیر تک‌معنایی عناصر عملا ارتباط جریان سنت‌گرای ایرانی با جنبش‌های بعد از مدرنیستی را منتفی کرد با این حال هنوز برخی‌ معتقدند جریانات فرهنگی بعد از انقلاب ضدمدرنیستی ایران درون چهارچوب پست مردنیسم‌ قابل‌تشریح است!؟ در پاسخ به این گروه باید یادآور شد،پیش از این رجعت مجدد نیز منادیان مکتب‌ سقاخانه یک‌بار بازگشت به سنت را در چهارچوب قواعد مدرنیستی آزموده بودند و البته به‌ نتایجی چشم‌گیر رسیدند بنابراین تجربه‌ی سنت‌گرایی،کنش پیچیده‌ایی نیست که تنها با اسلوب‌ به اصطلاح پست مدرنیستی فهم شده باشد!از بحث خود دور نشویم،جریان مجدد هنرهای‌ پلاستیک در کشف و استنتاج گذشته هرچند به شکل یک حرکت محسوس و تئوریک به وجود نیامد اما از آن‌جایی که«جایگزین معرفتی»مناسبی برای هجوم جریانات جعلی پرفرمانس و کانسپت و..."