خلاصه ماشینی:
"تجزیه تحلیلمشکلات و نواقصآموزش زبان انگلیسی درمدارس کشور(قسمت دوم) غلامحسین محمودی کارشناسزبان انگلیسی دفتر تحقیقات و برنامه ریزی و تالیف (به تصویر صفحه مراجعه شود)در شماره قبل چند مسئله مربوط به تدریس«دستور زبان»انگلیسی در مدارس کشور مطرحگردید:دستور زبان«وسیله»کسب مهارتهایچهارگانه زبانی یعنی درک شفاهی،صحبتکردن،خواندن متن و درک معنای آن و نوشتناست و نباید«هدف»تدریس قرار گیرد؛روشتدریس دستور زبان صحیح نبوده و در حالیکهاکثر قریب به اتفاق دانشآموزان ما از ساختو بیان جملات ساده انگلیسی ناتوانند،قسمتاعظم وقت کلاس صرف توضیحات بسیاردستوری و«فرموله کردن»قواعد آن میشود(سؤالات امتحانی از علل عمده اتخاذ اینروش توسط معلمین زبان است)؛برایتدریس،دستور زبان علمی به کار میرود نهدستور زبان آموزشی؛و بالاخره اینکه«تمرین»های مورد نیاز جهت تدریس نکاتدستوری ناکافی و ناقص میباشد.
این کاربرد زمان حال ساده در فارسینیز عینا وجود دارد و بدون نیاز به استفاده ازشیوه دیگری و تنها با جلب توجه دانشآموزانبه تکراری و روزمره بودن عمل از طریق قیودزمان به کار رفته(نیازی به توضیحات دستوریدر مورد قیود زمان نیست و تنها با اشاره بهساعت در تصویرها و تاکید روی every day و القاء تکراری بودن عمل)میتوان آن را بهسادگی آموزش داد.
ابتدا چند جمله سئوالی را بصورت طبیعیادا نمائید،آنگاه برای تاکید بر ضرورت وجودفعل کمکی و قرار گرفتن آن قبل از فاعل،معلموانمود میکند که مردد است و نمیداند از چهکسی باید سئوال را بپرسد و ضمن آنکه میاندانشآموزان دنبال کسی میگردد که بهسئوال یعنی فعل کمکی do را مرتب تکرارمیکند و وقتی فرد مورد نظر خود را پیدا کردهدو کلمه اول را خطاب به او چند بار تاکید ادامیکند و بالاخره سئوال کامل را از او میپرسد: Do you..."