خلاصه ماشینی:
"از این رساله تاکنون سه ترجمه شناخته شده است:یکی با عنوان مرآت الانسان از ملا حسن بن روزبهانشیرازی(ترجمه شده به سال 924 ق)که گویا نسخهایاز آن در دست نیست؛اما نویسنده در آغاز اثر دیگرش،اخلاق شمسی،از این ترجمۀ خود یاد کرده است(نک:فهرست مشترک نسخههای خطی فارسی پاکستان،ج 4،ص 2219).
با توجه به انشای معین الدین جامی-که پیش ازسال 783 ق برای او نگاشته است-و در زمان نگارشآن انشاء لطف الله حداقل بیست ساله بوده،میتوان یقینکرد که وی دستکم چهار دهه از عمر خود را در اواخرقرن هشت سپری کرده است.
افزون بر این موارد،گویا لطف الله طبع شعر نیز داشتهاست،چرا که بیت عربی زیر را در متن آورده است: {Sفانظر الی کفها و أسرارها#هل انت إن اوعدتنی ضائرS}و با ذکر عبارت«لمترجم رساله»آن را در قالب یک بیتترجمه کرده است: {Sنظری کن به سوی خط کفم#تا بدانی که از تو نیست ضررS} نابع {E«ترجمهای کهن از رسالۀ فراست فخر رازی»،سید حسینرضوی برقعی و هادی عالمزاده،مجلۀ تاریخ علم،ش4،پاییز و زمستان 1384،صص 139-200."