چکیده:
شواهد علمی نشان می دهند مولکول های چسبان سلولی و میانجی های التهابی که موجب افزایش فعالیت آندوتلیال عروقی می شوند و شاخص های قلبی- عروقی جدیدند که در مقایسه با شاخص های سنتی در پیشگویی بیماری های قلبی- عروقی حساسیت بیشتری دارند و در پاتوژنز آترواسکلروز نقش مهمی بر عهده دارند. هدف این پژوهش عبارت است از مطالعه اثر کوتاه مدت (یک جلسه) و طولانی مدت (24 و 36 جلسه) تمرین تداومی هوازی بر شاخص های قلبی- عروقی جدید و سنتی موش های نر ویستار. 36 سرموش نر 3 ماهه از نژاد ویستار به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (18 سرموش، با وزن 11±202 گرم) و کنترل (18 سرموش، با وزن 12±201 گرم) قرار گرفتند. برنامه تمرینی به مدت 12 هفته و هفته ای 3 جلسه، با شدت 55 تا 85 درصد max2Vo (معادل دامنه سرعت 15 تا 30 متر در دقیقه) به مدت 15 تا 60 دقیقه اجرا شد. خون گیری پس از 14 ساعت ناشتایی در سه مرحله تمرین با شرایط مشابه انجام گرفت. برای اندازه گیری مقادیر 1sICAM- از کیت تجاری الایزای شرکت R&D و مقادیر β1IL- وTNF-α از کیت های تجاری الایزای شرکت Koma استفاده شد. مقادیر TC، TG، HDL-C، و LDL-C پلاسمایی با استفاده از کیت های شرکت پارس آزمون اندازه گیری شدند. داده ها با استفاده از آزمون های اندازه گیری های مکرر، تعقیبی LSD، و t مستقل تحلیل شدند. نتایج نشان داد یک جلسه تمرین هوازی تغییر معناداری در مقادیر شاخص های قلبی- عروقی ایجاد نکرد. پس از 24 جلسه تمرین هوازی مقادیر متغیرهای 1 sICAM-(0/179=p)، β1IL- (0/72=p)، TNF-α (0/163=p)، TC (0/059=p)، TG (0/340=p)، و LDL-C (0/591=p) کاهش معناداری نداشتند، در حالی که تنها مقادیر HDL-C (0/035=p) با افزایش معناداری همراه بود. با ادامه تمرین تا 36 جلسه، 1sICAM- (0/001=p)، β1IL- (0/002=p)، TNF-α (0/016=p)، TC (001/0=p)، TG (0/024=p)، و LDL-C (0/031=p) کاهش معناداری پیدا کردند. تفاوت معنادار بین گروهی نیز در مقادیر 1sICAM- (0/001=p)، β1IL- (0/039=p)، TNF-α (0/028=p)، TC (0/000=p)، TG (0/001=p)، LDL-C (0/000=p)، و HDL-C (0/002=p) در انتهای پژوهش دیده شد. یافته های این پژوهش نشان داد، تمرین های تداومی هوازی با افزایش HDL-C و کاهش TC، TG، LDL-C (شاخص های سنتی)، 1sICAM-، β1IL- و TNF-α که شاخص های جدید بیماری های قلبی- عروقی محسوب می شوند افراد را در مقابل خطر بیماری های قلبی- عروقی ایمن می سازند و احتمالا در پیشگیری و کنترل بیماری های قلبی- عروقی نقش مهمی دارند.
خلاصه ماشینی:
"یافتههای این پژوهش نشان داد،تمرینهای تداومی هوازی با افزایش C-LDH و CT،GT C-LDL (شاخصهای سنتی)، 1-MACIs ، B 1-LI و a-FNT که شاخصهای جدید بیماریهای قلبی-عروقیمحسوب میشوند افراد را در مقابل خطر بیماریهای قلبی-عروقی ایمن میسازند و احتمالا در پیشگیری وکنترل بیماریهای قلبی-عروقی نقش مهمی دارند.
در مطالعۀ مشابه دیگری باپتیستا و همکارانش(2008)نیز نشان دادند تمرینهای هوازی شناکردن و دویدن روی تریدمیل موشهای صحرایی،موجب افزایش معنادار C-LDH و کاهش معنادارنیمرخهای چربی میشوند و اشاره کردند با وجودفواید دو روش تمرینی در کاهش نیمرخهایچربی،دویدن روی تریدمیل به دلیل نوع تمرین،شدت،و مدت تمرین مؤثرتر است{o6o}.
چنانچه در جدول 3 میبینید،پس از24 جلسه تمرین مقادیر متغیرهای 1 -MACIs)971/0-p(،B 1-LI)270/0-p(،a-FNT )361/0-p(،CT)950/0-p(،GT)043/0-p(، C-LDL)195/0-p( گروه تمرینی کاهشمعناداری نداشت،درحالیکه تنها مقادیر C-LDH )530/0-p( با افزایش معناداری همراه بود.
قنبری نیاکی و همکارانش(2007)،پس از 6هفته تمرین هوازی موشهای صحرایی رویتریدمیل،افزایش معنادار C-LDH را گزارشکردند و نشان دادند افزایش C-LDH ناشی ازتمرینهای هوازی با افزایش فعالیت آنزیملیپوپروتئین لیپاز،کاتابولسم لیپوپروتئینها راافزایش میدهد،لذا میزان C-LDL با اجرایتمرینهای هوازی کاهش مییابد و موجب کاهشبیماریهای قلبی-عروقی میشود(17).
لذا،با توجه به ارتباط فعالیت بدنی با آمادگیقلبی-عروقی و ارتباط شاخصهای قلبی-عروقیجدید با سنتی(1،7،9،32)میتوان گفتتمرینهای تداومی هوازی که با شدت 55 تا 85درصد xam2oV انجام شد،احتمالا از طریقافزایش C-LDH و کاهش تودۀ چربی بدن ونیمرخهای چربی موجب کاهش شاخصهایالتهابی 1-MACIs،B 1-LI، و a-FNT موشهایویستار شده است.
نتیجهگیری تمرینهای تداومی هوازی(55 تا 85 درصد xam2oV( با افزایش C-LDH و کاهش CT،GT، C-LDL (شاخصهای سنتی)و 1-MACIs،B 1-LI و a-FNT که شاخصهای جدیدی در بیماریهایقلبی-عروقیاند دستگاه قلب و عروق را در مقابلخطر بیماریها ایمن میسازند و احتمالا نقشمهمی در پیشگیری و کنترل بیماریهای قلبی-عروقی دارند."