خلاصه ماشینی:
"بنده با اساتید و دانشجویان مختلفگفتگوهایی کردهام که میتوان آنها را به این شکلخلاصه کرد: یک سلسله مشکلات هست که دردانشگاههای مختلف و در نقاط مختلف کمابیشبه صورت یکسانی دیده میشود؛مشکلاتی ازقبیل کمبود منابع علمی،کتاب و مجله،عدمدسترسی سریع به اطلاعات علمی،مشکل ارز وتجهیزات آزمایشگاهی و تحقیقاتی؛یا در مورددانشجویان:مسائل رفاهی،دسترسی نداشتن بهکتاب و ضعف علمی که تا حدی به آموزشهاییمقدم بر آموزش عالی و دانشگاهی برمیگردد.
*بعد از بررسی وضعیت فیزیک ودانشجویان،میبینیم که کار آموزشی دردانشگاهها بیشتر وقت اساتید را به خوداختصاص میدهد؛به دلیل کمبود استاد وافزایش روبه رشد دانشجویان در رشتههای&%10009BNDG100G% مختلف با این وضع،آیا اصلا میتوانیمبگوییم در ایران تحقیقات فیزیک صورتمیگیرد یا نه؟ *سؤال خوبی است.
*آیا ممکن است پایاننامههای دانشجویانفوق لیسانس و دکتری و کارهای اساتید دررشتههای مختلف فیزیک حالتکاربردیتری برای معضلات صنعتی ونیازهای جدید کشور پیدا کند؟ *مسلما بله،اما نباید در شرایط فعلی توقعداشت که هر متخصصی طرف این مبادله قراربگیرد و نباید توقع داشت که هر مرکز آموزشیاستعداد برقراری چنین ارتباطی را داشته باشد.
البته امری بدیهیو عقلایی است که نیازهای فوری جامعه دراولویت برنامهریزی علمی قرار گیرد؛مثلا اگرجامعهای یک صنعت در حال تحول دارد و نیازبه تعداد زیادی تکنسین دارد،باید برنامهریزیآموزشی و علمیاش را به گونهای تنظیم کند کهدر ظرف مدت پیشبینی شده،تعداد تکنسینمورد نیاز تأمین گردد؛یا اگر جامعهای با ازدیاددبیر در یک رشته خاص مواجه است،راهاندازیگرایش دبیری در آن رشته و پذیرش تعداددانشجوی زیاد،امری عبث خواهد بود ومشکلات دیگری را به دنبال خواهد داشت."