شادی بدون پشتوانه ، لبخند ساختگی در پی دارد ! متفرقه

"-به‌حال اعدادی اشک می‌ریزم که عمری در بازداشتگاه جدولضرب در سلول‌های انفرادی محبوس هستند. -عاشق فریادی هستم که گلیمش را از سکوت بیرون می‌کشد. -برای باغبانی اشک می‌ریزم که در زمان پیری،هیزم‌شکن شدهاست. -برای نوزادی اشک می‌ریزم که در آستانه‌ی در خروجی زندگی به دنیامی‌آید. -برای ایستادن از خودم بالا می‌روم. -اگر مقصد،کوی یار باشد شتابزده از ضربان قلبم گام برمی‌دارم. -عاشق باغبان مهربانی هستم که در فصل زمستان برای تقویت روحیهی گل‌ها ساکن گلخانه می‌شود. -به‌حال موجود ساده‌لوحی اشک می‌ریزم که برای نشنیدن فریاد،چشمش را می‌بندد. -به‌حال موجودی اشک می‌ریزم که موجودی لبخندهایش ته کشیده است. -رفتن به کوی یار همان‌قدر آسان است که بازگشتن از آن،مشکل. -عاشق نوزادی هستم که در واپسین دم حیاتم متولد می‌شود. -از دامنه‌ی نشستن برای تسخیر قله‌ی ایستادن بالا می‌روم. -سایه‌ی درخت،راه هموار را پیش پای سگ می‌گذارد. -برای این‌که صدای پایم را روشن‌تر بشنوم در جاده متروک گام برمی‌دارم."