"باید بهترین اوقات و بهترین ساعات عمرت را برای خلوت با خدا قرار دهی.
هر چند اگر نیت خالص داشته باشی و امور رعایا رعایت شود،همه کارهایتعبادت و برای خداست،از جمله کارهایی که باید مخصوصا با اخلاق انجام دهیاقامه فرایضی است که ویژه ذات پاک اوست.
بنابراین بدنت را شب و روز در اختیار فرمان خدا بگذار و آنچه موجب تقربتو،به خدا میشود،به طور کامل و بدون نقص به انجام رسان.
از منت بر رعیت به هنگام احساس،بپرهیز و بیش از آنچه انجام دادهای کارخود را بزرگ مشمار و از اینکه به آنها وعده دهی و بعد تخلف کنی بر حذر باشزیرا منت،احسان را باطل میسازد و بزرگ شمردن خلق نورحق را میبرد وخلف وعده موجب خشم خدا و خلق است،خداوند میفرماید:این موجبخشم بزرگ خداست که بگویید و انجام ندهید.
باد دماغت را فرو بنشان و حدتو شدت و قدرت دشمنستیزی زبانت را در اختیار خود بگیر،برای جلوگیری ازاین کار،مخصوصا تو به زبانت تسلط داشته باشد که سخنی بدون فکر نگویی."