چکیده:
به منظور بررسی و مقایسهی سلامت روانی فرزندان و مادرانی که حضانت فرزندانشان
را دارند با فرزندان و مادرانی که حضانت فرزندانشان از آنها سلب شده است، 60 نفر
از مادران متارکه کرده که 30 نفر آنها حضانت فرزندان خود را به عهده داشتند و 30
نفر دیگر که حضانت فرزندانشان از آنها سلب شده بود، به صورت تصادفی انتخاب شدند.
همچنین همهی مادران، دختران دبستانی با دامنهی سنی 7 تا 9 سال داشتند که در سال
تحصیلی 81-1380 مشغول به تحصیل بودند و وضعیت حضانت آنها از طرف دادگاههای
خانواده و ادارهی سرپرستی مشخص شده و به ثبت رسیده بود.جهت جمعآوری اطلاعات از
پرسشنامهی سلامت عمومی گلدبرگ( QHG )و پرسشنامهی اختلال رفتاری کودکان
کانرز، فرم والدین استفاده گردید.جهت تجزیه و تحلیل نتایج از روش T استودنت دو
گروه مستقل و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.نتایج یافتهها نشان داد که:1-بین
سلامت روانی مادرانی که حضانت فرزندانشان را به عهده دارند با مادرانی که حضانت
فرزندانشان از آنها سلب شده است، به استثنای خرده مقیاس کنش اجتماعی، تفاوت
معناداری وجود ندارد.2-بین سلامت روانی فرزندانی که حضانت آنها بر عهدهی
مادرانشان است با فرزندانی که حضانت آنها از مادرانشان سلب شده، تفاوت معناداری
وجود دارد.3-بین سلامت روانی مادران و سلامت روانی فرزندان آنها تفاوت معناداری
وجود دارد.
خلاصه ماشینی:
"جدول 1-تعداد نمونه، میانگین و انحراف معیار نمرات مادران در پرسشنامهی سلامت روانی جدول 2-تعداد نمونه، میانگین و انحراف معیار نمرات فرزندان در پرسشنامهی اختلالات رفتاری فرضیه برای بررسی فرضیهی نخست، مبنی بر این که سلامت روانی مادرانی که حضانت فرزندانشان را به عهده دارند، بیشتر از سلامت روانی مادرانی است که حضانت فرزندانشان از آنها سلب شده است، از آزمون T مستقل بین دو گروه استفاده شد.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) جدول 5-مقایسه نمره کل اختلال رفتاری در دو گروه از فرزندان نمونه پژوهش از طریق T مستقل با توجه به مقدار T بهدست آمده بین دو گروه، تفاوت معناداری در اختلال رفتاری آنها وجود دارد و با توجه به میانگینها ملاحظه میشود فرزندانی که حضانت آنها از مادر سلب شده اختلال رفتاری بیشتری نسبت به فرزندانی دارند که حضانت آنها به عهدهی مادر است.
تعداد نمونه 30/درجهی آزادی 58 با توجه به مقدار T بهدست آمده بین دو گروه از فرزندان در خردهمقیاسهای مشکلات رفتاری، مشکلات یادگیری و مشکلات تکانهئی (به تصویر صفحه مراجعه شود) (بیشفعالی)تفاوت معناداری در اختلال رفتاری دو گروه وجود دارد و با توجه به میانگینها ملاحظه میشود که فرزندانی که حضانت آنها به عهدهی مادر است سلامت روانی بیشتری دارند.
زیانه(2000)، وایتساید و بکر(2000) در طی تحقیقات خود خاطرنشان میکنند که چون پسس از طلاق، کودکان در ارتباط با یکی از والدین خود قرار میگیرند و در یک فرآیند و زمینهی سازگاری دائم عاطفی و شناختی در رابطه با هر کدام از آنها میباشند، بنابراین سلامت روان والدی که حضانت کودک را به عهده گرفته است در شیوهی فرزندپروری، برخورد او با زندگی و نگرشاش نسبت به حال و آینده، برای کودک وی نیز تأثیرگذار خواهد بود."