سخن سردبیر: فلسفه ای متنی بر ریاضیات سرمقاله

"البته باید به این نکته توجه داشت که ریاضیات در نظام فکری او نقش اساسی دارد،بلکه از ارکان اصلی هندسۀ معرفتی فلسفی اوست. او گرچه با هم شاگردی‌اش-برتراند راسل-در پروژۀ نگارش شاهکار سه جلدی اصول ریاضیات مشارکت همدلانه داشت و با او در باب جایگاه ریاضی در نظام معرفتی هم‌عقیده بود،ولی بعدها به شدت از وی فاصله گرفت و در نهایت راسل در گرداب اتمیسم منطقی گرفتار شد و وایتهد به فلسفۀ ارگانیسمی و پویشی وابسته گردید. وایتهد در راستای رویکرد وحدت‌گرایانه‌اش از منتقدان جدی تنویت ذهن و بدن دکارتی است و برآن است که وظیفۀ مکاتب فلسفی در دوران معاصر آن است که این تنوین را با بیان تصویری جهان که برگرفته از علم است از میان بردارد و به جدایی علم از اظهارات قطعی تجربیات حسی و اخلاقی پایان بخشد. او ویلیام جیمز را نابغه‌ای ستودنی می‌شمارد و در برخی از آموزه‌های فلسفی و رویکردش به ارتباط میان علم و فلسفه بشدت متأثر از اوست."