"البته اینکه حد و مرز این سبک تا کجای دنایهنر در داخل و خارج امتدادیافته بر نگارندهنامعلوم است ولی گفتنی است که در نمایش«بازاین‌چه شورش است»،حرکت هم به کار اضافهشده و در واقع عنصر اصلی تأتر هم در کار دخیلگشته و مجموعه‌ای را بوجود آورده که در یک کلامبه کار عظمتی بخشیده که آنرا به لحاظ فنی وتکنیکی و هنری در سطح جهانی قابل عرضه کردهاست و صد البته این عظمت آفریده شده و حادثهجاری بر صحنه موجود بوده و چنین است کهدر اینجا باید گفت تمامی عوامل بیانی از جمله نور،صدا،تصویر و حرکت در خدمت مطلق متن بوده وکارگردان و دستیارانش به تمامی آنچه از متن طلبمی‌کرده‌اند رسیده و پیام حماسه‌ای بزرگ را بابهترین زبان هنری به تماشاگران منتقل کرده‌اند.
همزمان با شروع این ابیات است که در صحنهشورش و حرکت آغاز میشود و در پیوند با ابیاتاین بند چند اسلاید و فیلم از مراسم عزاداری وتعزیه‌های گوناگون نمایش داده میشود و این آغازاوج می‌یابد بگونه‌ای که به بیان«محتشم»آشوبدر تمامی ذرات عالم اتفاق می‌افتد و رعد و برقی کهصحنه را فرامی‌گیرد بارانی از خون بر گیتی جاریمی‌سازد.
در این پرده با نمایشی از اسلاید و فیلم از جبهه‌هانبرد تمامی اسلام علیه تمامی کفر همراه با تصویریاز امام می‌خوانیم: پیش به سوی حرم حسینی لبیک یا خمینی درحالیکه هنوز تماشاگران محو صحنه هستندنمایش پایان می‌یابد و تنها حرفی که بر زبان جاریمی‌شود و می‌تواند جاری شود این است که: «باز این‌چه شورش است» ***با بردار«حاج سید جوادی»کارگردان نمایشکه معاونت هنری وزارت ارشاد اسلامی نیز هستدر مورد کار صحبتی دوستانه داشتیم."
(
, 
, 
)
