خلاصه ماشینی:
"تمنای والت ویتمن آن است که این حالتاعجاز را هنگام تامل و ژرفاندیش درباره تغییر مداوم و معجزهآسای جسمخویش کانون توجه قرار دهید.
چگونه؟از کجا؟از چه کسی میتوان درباره عقل و حکمت نهفتهدر این نطفه پرسش کرد؟اکنون شما در جسمی آشیان دارید که به اندازهتغییرات قابل ملاحظهاش در داخل رحم،مدام در حال تغییر است.
اگر درباره جسم خویش اندیشهای ناصواب به ذهن راه دهید و یا به این مخلوق الهی که مدام در حال تغییراست به دیده تنفر و حقارت بنگرید،با اراده جهانی از در مخالفت برآمدهایدو تاوان این بیمهری را خواهید پرداخت.
وقتی وجود درونی شما با شگفتی و حیرت،عظمتجزءبهجزء جسم را حس کند و به این حقیقت واقف شود که نظام بدن ازهرگونه خطا مصون است،آن را پاکیزه و تندرست نگه خواهید داشت.
پرواز خوبی بوده است،اما وقتی به کوههای راکی میرسید صدایخلبان از بلندگوهای هواپیما به گوش میرسد که میگوید:«خانمها،آقایان،به یک جبهه هوای تلاطم نزدیک میشویم،لطفا به صندلیهای خود برگردیدو کمربندهایتان را ببندید!»و سپس هواپیما با آن جبهه هوایی که شدیدتر از حدانتظار شما بوده است برخورد میکند."