خلاصه ماشینی:
"چنین است اوضاع و احوالیکه در آن امروز دو میلیارد موجودانسانی زندگی میکند و سکنه کشور در حال رشد عضو بانک جهانیرا بوجود میآورند: فقر وحشتناکیکه زندگی صدها میلیون افراد رادرهم میپیچید چنان نیرومند استکه ما هرگز نمیتوانیم خودمانرابه نتایج سداه آمارها که حکایتاز تحقق هدفهای تعیین شده رشدعمومی درآمد ناخالص ملی دراولین دهه توسعه میکند دلخوشنمائیم(آهنگ متوسط سالانه رشداقتصادی کشورهای در حال رشدبرای دهه مذکور 5 درصد تعیینشده بود).
از این ارقام چنین برمیآیدکه اگر کشورهای توسعه یافته0/7 درصد تولید ناخالص ملی خودرا بکمک بخش دولتی بکشورهایدر حال توسعه اختصاص بدهند-بجای این رقم امروز رقم 0/35درصد صادق است-آنها تنها1/5 درصد منابع اضافی را کهطی دهه دوم توسعه بدست خواهندآورد به این کمک اختصاصخواهند داد 98/5 درصد بقیهدرآمد اضافه آنها برای انجامتلاشهای ملی جحشان کافی خواهدبود نظر این امور و وقایعمیتوانم جد گویم که آیا اینکشورهای ثروتمند نمیتوانند بهدفیکه خودشان تعیین کردهاند برسندو قسمتی تولید ناخالص ملیخود را برابر با 0/7 درصدآن میباشد کمک عمومی توسعهاختصاص دهد؟حقیقت این استکه نمیتوان گفت که این تلاش ازآنها ساخته نیست.
-حتی اگر مبلغ کمک بخشدولتی کشورهای توسعه یافته بهمبلغ 7%درآمد ناخالص ملی آنها(پیشبینی شده)برسد باید کشورهای ثروتمند در زمینه مبادلات نیزکمک اساسی بکشورهای در راهتوسعه ننمایند تا اینکه رشد و توسعهاقتصادی این کشورها به سطح پیشبینی شده برای دومین دهه عمرانبرسد و تدابیری باید برای توسعهصادرات محصولات کشاورزی کشورهای جهان سوم که اقتصادشان بهآن بستگی دارد و اتخاذ شوند تااینکه قیمت این محصولات تثبیتبشود."