میراث - مجله دانشگاه انقلاب ادب و هنر

"اما پدرم حاشا کرد ومی‌گفت من سالهاست که این شخص را ندیده‌ام، میراث قهرمان سلیمانی اشاره: {IBدومین مسابقه قصه و نمایشنامه‌نویسیدانشجویان سراسر کشور در آبان‌ماه گذشته دردانشگاه شیراز برگزار گردید. دیر زمانی بود که با این صدا اخت شده بودم،بخصوص شبها وقتی سیاهی تا عمق چشمخانه‌امریشه می‌دواند و سکوت شب کوچکترینصداها را نیز برایم قابل شنیدن می‌ساخت. بعد افسار را به میخ طویلهگوشه حیاط می‌بستم و می‌آمدم تو،تا این هنگامعمو نیز از خوردن غذایش فارغ شده بود. بعد افسار را به میخ طویلهگوشه حیاط می‌بستم و می‌آمدم تو،تا این هنگامعمو نیز از خوردن غذایش فارغ شده بود. بدنبال همین جای پا بود کههر از چندی به خانه ما می‌ریختند پدرم هرگزبا کسی درباره او صحبت نمی‌کرد تنها وقتی خودعمو به خانه می‌آمد در را می‌بستند و در پناه شعلهسرخ آتش که درون اجاقمان می‌سوخت،صحبتشان گل می‌کرد. بدنبال همین جای پا بود کههر از چندی به خانه ما می‌ریختند پدرم هرگزبا کسی درباره او صحبت نمی‌کرد تنها وقتی خودعمو به خانه می‌آمد در را می‌بستند و در پناه شعلهسرخ آتش که درون اجاقمان می‌سوخت،صحبتشان گل می‌کرد. به آنها نزدیک میشدم اما هرگز به آنها سلام نمی‌کردم یادم هست کهچند بار هم وقتی به آنها نزدیک شده بودم گوشم راکشیده و اردنگی حواله‌ام کرده بودند ولی دیگرترس از دلم رفته بود. به آنها نزدیک میشدم اما هرگز به آنها سلام نمی‌کردم یادم هست کهچند بار هم وقتی به آنها نزدیک شده بودم گوشم راکشیده و اردنگی حواله‌ام کرده بودند ولی دیگرترس از دلم رفته بود."