چکیده:
از میان کودکان دارای اختلال، کودکان مبتلا به نارسایی توجه/بیشفعالی بیشترین مشکلات را در کارکردهای تحصیلی دارند. این کودکان به دلیل ضعف در کارکردهای اجرایی و مشکلات رفتاری در توجه و تمرکز بر مطالب درسی، انجام تکالیف درسی، رعایت قوانین و مقررات مدرسه و کلاس و سازگاری با همکلاسیها با مشکلات جدی مواجهند. این مسائل علاوه بر کارکردهای خانوادگی و تحصیلی بر خودپنداره و اعتماد به نفس آنان تاثیر منفی بر جای میگذارد و کودکان مبتلا را در چرخهای از روابط منفی گرفتار میکند. اغلب این کودکان مشکل هوشی ندارند و باید در مدارس عادی جایدهی شوند و محیط کلاس و برنامههای آموزشی باید با توجه به نیازهای ویژه آنان انطباق داده شود. از آنجایی که کودکان ساعات زیادی را در مدرسه سپری میکنند، لازم است معلمان و سایر کارکنان مدرسه نسبت به ویژگیهای این اختلال، مدیریت رفتار این کودکان در کلاس و شیوههای آموزش آنان شناخت کسب کنند و به این کودکان کمک کنند تا بیشترین بهره را از محیط آموزشی ببرند. به دلیل اهمیت این مسئله پژوهش حاضر با هدف ارائه راهبردهای آموزشی مناسب و روشهای انطباق برنامه و محیط کلاس صورت گرفته است. این پژوهش مروری است و داده های آن با استفاده از مطالعه پیشینه نظری و پژوهشهای انجام شده گردآوری شده است
خلاصه ماشینی:
"خود نظم بخشی و بازداری رفتار از کارکردهای اجرایی مهم به شمار میروند که بر کارکرد تحصیلی و اجتماعی کودکان دارای نارسایی توجه/ بیشفعالی تأثیرات منفی بر جای میگذارند.
در غیر این Attention Deficit Hyperactivity Disorder Faraone, Sergeant, Gillberg, & Biederman Froehlich, Lanphear, Epstein, Barbaresi, Katusic, & Kahn li & Lee Executive Functions Shimoni, Engel-Yeger, & Tirosh صورت کودکان دارای نارسایی توجه/ بیشفعالی از کلاس درس بهرهای نمیبرند و کودک و معلم در چرخهای از روابط منفی گرفتار میشوند که در نهایت به افت تحصیلی کودک، فرسودگی معلم و افزایش مشکلات رفتاری کودک منجر میشود.
بر این اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی راهکارهای مناسب جهت مدیریت رفتار کودکان دارای نارسایی توجه/ بیشفعالی در کلاس صورت گرفته است.
به ویژه هنگام تغییر فعالیت کلاسی یا جا به جا شدن کودکان و ورود آنها به محیط دیگر (برای مثال رفتن از کلاس به حیاط)، مدیریت رفتار بسیار مهم است؛ در این زمانها معلم باید مطمئن باشد که کودک قوانین و مقررات محیط جدید را به خوبی میداند و با پیامد ها کاملا آشناست.
بنابراین معلم باید نظارت بیشتر و نزدیک تری بر عملکرد کودکان دارای نارسایی توجه/ بیشفعالی داشته باشد؛آنها را در جهت نظمدهی رفتارهایشان راهنمایی کنند و آنها را برای کنترل رفتار و هدفگذاری تشویق نماید.
اولین گام بررسی این مسئله است که چگونه میتوان محیط کلاس را به گونهای تغییر داد که دانشآموزان دارای اختلال نارسایی توجه/ بیشفعالی با حداکثر میزان توجه خود در کلاس درس حضور داشته باشند."