چکیده:
در این پژوهش مدیریت سود در شرکت های دارای بحران مالی و تاثیر آن بر کیفیت سود این شرکت ها در مقایسه با سایر شرکت ها، در طول سال های 1383 الی 1388 مورد بررسی قرار می گیرد و از داده های 32 شرکت دارای بحران مالی و 82 شرکت دیگر استفاده می شود. معیار شناسایی شرکت های دارای بحران مالی شمول ماده 141 قانون تجارت است. یافته¬های پژوهش نشان می دهد که شرکت های دارای بحران مالی در مدت چهار سال قبل از شمول ماده 141، با شیوه های دستکاری اقلام تعهدی و دستکاری فعالیت های واقعی به نسبت سایر شرکت ها به صورت بیشتری به مدیریت سود پرداخته¬اند. دستکاری اقلام تعهدی با استفاده از الگوی اقلام تعهدی اختیاری کاسزنیک (1999) و دستکاری فعالیت¬های واقعی توسط الگوی جریان های نقدی غیرعادی روی چودهری (2006)، اندازه¬گیری می شود. در مرحله بعد، تاثیر مدیریت سود صورت گرفته بر کیفیت سود، با معیار محافظه کاری مشروط ارزیابی می گردد. جهت اندازه گیری محافظه کاری مشروط از الگوی بال و شیواکومار (2005) استفاده می¬گردد. آزمون محافظه¬کاری مشروط نشان می¬دهد که برخلاف انتظار، هر دو گروه از روش های حسابداری غیرمحافظه کارانه استفاده می کنند. بنابراین، با وجود اعمال بیشتر مدیریت سود در شرکت های دارای بحران مالی، کیفیت سود اندازه گیری شده با معیار محافظه¬کاری مشروط در هر دو گروه یکسان بوده و تفاوتی ندارد.
خلاصه ماشینی:
یافتههای پژوهش نشان می دهد که شرکتهای دارای بحران مالی در مدت چهار سال قبل از شمول ماده 141، با شیوههای دستکاری اقلام تعهدی و دستکاری فعالیتهای واقعی به نسبت سایر شرکتها به صورت بیشتری به مدیریت سود پرداختهاند.
در این پژوهش، مدیریت سود نمونهای از شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران که دارای بحران مالی هستند در مدت چهار سال قبل از بحران مالی، مورد بررسی قرار میگیرد.
این پژوهش از نظر هدف، از نوع تحقیقات کاربردی است و از نظر روش و ماهیت از نوع تحقیقات توصیفی- همبستگی و مقایسهای میباشد، به این معنی که به بررسی وجود رابطه و همبستگی بین متغیرها از طریق رگرسیون پرداخته شده و مدیریت سود و محافظهکاری مشروط میان شرکتهای دارای بحران مالی و فاقد بحران مالی مورد مقایسه قرار میگیرد.
سپس برای هر شرکت، جریانهای نقدی غیرنرمال (ACFO) با استفاده از ضرایب متناسب با صنعت بدست آمده از معادله فوق، از تفریق جریانهای نقدی نرمال از جریانهای نقدی کل حاصل میشود: (4) پس از اینکه جریانهای نقدی غیرنرمال (ACFO) محاسبه گردید، با استفاده از معادله (5) - الگوی رویچودهری (2006)- رفتار جریانهای نقدی درشرکتهای مورد نظر پژوهش، شرکتهای دارای بحران مالی با نمونه شرکتهای فاقد بحران مالی، مورد مقایسه قرار میگیرد: (5) که در آن،، به صورت لگاریتم طبیعی کل داراییهای اول دوره تعریف میشود و متغیری کنترلی است.
اندازهگیری محافظهکاری مشروط احتمالا دستکاری اقلام تعهدی و فعالیتهای واقعی باعث کاهش شناسایی به موقع زیان در شرکتهای دارای بحران مالی میشود.