خلاصه ماشینی:
سلین، در کتاب «سفر به انتهای شب»، با بیان سه نکته ادبیات متعهد را به چالش میکشد: بیاعتقادی، هذیانگوییهای کسی که خیال میکند تحت تعقیب است و در نهایت بدبینی بیحد وحصر.
با آنکه آنارشیسم آشکار کتاب «سفر به انتهای شب» ناشی از تلخکامی است اما جای بسی شگفتی است که این ماجرا عینا در تاریخ منعکس میشود.
این اتحاد چنین بیان میشود: تقریبا دربارهی همه چیز با هم توافق داریم و از این به بعد در یک داستان جنگی تمام شخصیتهای آنارشیست از سربازان فراری گرفته تا کسانی که عمدا خود را ناقص میکنند تا به جنگ نروند کمتر میشوند.
اگر چه داستان با رویارویی آشکار و مستقیم میان یک آنارشیست دوران طلایی و یک عضو فعال جنبش فرانسوی آغاز میشود اما چنین به نظر میرسد که در نهایت جنگ جهانی اول به این جدال لفظی پایان میدهد.