خلاصه ماشینی:
"به عبارت دیگر،روشها،راهبردها و تدابیری که به زبانآموزانتدریس گردیده آنان را هنگام خواندن و نوشتن به پیروی از آنها تشویقمیکند،در این فصل قصد بر آن نیست که آنچه درباره فرآیند نوشتن وخواندن زبانآموزان بدست آمده بیاهمیت یا نادیده گرفته شود،بلکههدف ذکر این نکته است که دستور زبان نیز به نوبه خود میتواند نقشیهرچند کوچک ولی مهم در درک مطلب(شلینگر51968)و حفظکیفیت نگارش ایفا نماید(مک گریت6(1984).
(به تصویر صفحه مراجعه شود)اگر زبانآموزان بدانند که این متن مربوط به بیان یک عادت در گذشتهاست و آنها باید آن را به یک عمل عادتی در زمان حال تبدیل کنند،ازنظر گفتمان،این نوع استفاده از متن میتواند قابل قبول باشد.
نمونههایی نظیر متن زیر میتواند برایکلاس مورد استفاده قرار گیرد: (به تصویر صفحه مراجعه شود)(به تصویر صفحه مراجعه شود) شخیص دستوری بودن جملات گاهی اوقات وضعی پیش میآید که معلم از زبانآموزان میخواهدتا در مورد صحت و سقم یک جمله از نظر ساختار دستوری بحث کنند.
(به تصویر صفحه مراجعه شود)در بعضی از تمرینها که برای تشخیص غلطهای املایی توسطمؤسسات آموزشی استفاده میشود،زبانآموزان پیشرفته باید غلطها رادر جملههای دادهشده مشخص و اصلاح کنند،مانند: (به تصویر صفحه مراجعه شود)البته،وقتی زبانآموزان با شیوه پیدا کردن غلطها آشنا شدند،قدمبعدی تصحیح این غلطها خواهد بود.
چون خواندن و نوشتن از فنونی هستند که باید در متن موردبررسی قرار گیرد،به همین منظور دستور زبان نیز باید در متن تمرین وبررسی شود نه در جمله،متون لازم برای این تمرینها را باید در کتابهایادبیات،زندگینامهها،روزنامهها،مجلهها،کتابها و حتی نوشتههایشخصی زبانآموزان پیدا کرد."