خلاصه ماشینی:
گفتوگوی کوتاه با راضیه محب، دبیر خلاق در حوزۀ آموزش تاریخ مسعود جوادیان اشاره خانم محب، از روش ایفای نقش در تدریس تاریخ استفاده زیادی کرده و توفیق چشمگیری داشته است؛ آن هم با حداقل امکانات.
خانم محب گزارشی از روش کار خود برای چاپ در مجله فرستاده بود که بهدلیل حجم زیاد (حدود ۱۸ صفحه) قادر به استفاده از آن نبودیم.
( کار از اینجا شروع میشد که کلیاتی از موضوعی را که قرار بود به نمایش دربیاید در کلاس میگفتم؛ دربارة جزئیات صحبت نمیکردم.
برای هر گروه دو یا سه نفر از بهترین دانشآموزان انتخاب میشدند.
به آنها میگفتم هرجا که مطلب و مفهومی قابل ارائه از طریق ایفای نقش نباشد، یک نفر بهعنوان راوی آن را نقل کند.
یک نفر از دانشآموزان بهعنوان کارگردان اجرایی انتخاب میشد.
روی لباس هرکس یک المان بهعنوان نقش مربوط به او نصب میشد تا هرکس از در وارد شد بفهمد مثلا فلانی انگلیسی است، یا ایرانی، یا فلان شخصیت.