Abstract:
سطوح حاکمیتی در امر سیاستگذاری خیلی موفق عمل نمیکنند که میتوان یکی از علل آن را بیتوجهی به عقلانیتهای پایه در فرآیند سیاستگذاری دانست. هدف این پژوهش احصاء عقلانیتهای پایه در مراحل اصلی فرآیند سیاستگذاری میباشد. روش انجام این پژوهش از نوع ترکیبی میباشد که طی آن در ابتدا عقلانیتها با تحلیل محتوای کیفی احصاء شده و سپس میزان توجه به عقلانیتها و اهمیت آنها در یکی از وزارتخانه ها با استفاده از پیمایش اندازه گیری شد. فرضیه اصلی این پژوهش این است که میزان توجه به عقلانیتها در وضع موجود، با میزان اهمیت آنها (توجه در وضع مطلوب)، تفاوت معناداری دارد و همین موضوع سبب شکست سیاستها میشود. در نهایت چهار دسته عقلانیت هنجاری، قانونی، تجربی و منطقی در چهار مرحله اصلی سیاستگذاری احصاء شد که با استفاده از تحلیل نتایج پیمایش در وزارتخانه مورد مطالعه، فرضیه پژوهش تایید شد. لذا میتوان این غفلتهای اساسی از عقلانیتها در فرآیند سیاستگذاری را یکی از علل عدم موفقیت سیاستها در عمل دانست.
Governance layers don't succeed in policy making that we can attribute this to inattention to rationalities in policy making process. The aim of this paper is deriving rationalities in whole process. We uses Mixed research methods (thematic analysis – survey)،for deriving rationalities and specifying the present and favorite status in attention to this rationalities.. Initial assumption of this research is that there is much difference between attention to this rationalities in present and favorite status. The conclusion of this research indicates that present attention to all of derived rationalities is lower than average but favorite attention to them is upper than average. Also the conclusion indicates that priority of rationalities in present status isn't according to favorite status. So we can know neglect of rationalities in policy making process as one of reason that policies don't succeed in practice.