Abstract:
دکتر مصدق در راستای اداره کردن اقتصاد کشور به شیوه حذف نفت در راستای فعالیتهای استعمارزدایی ایشان بود که تحقق پیدا کرد اما این حرکت منافع دیگری هم برای کشور از سوی فردی که هدایت کلی جامعه را برعهده گرفته بود به دنبال داشت و اولین گام آن آزادی بود، آزادی در همه زمینهها؛ مصدق شخصا به شهربانی اعلام کرده بود که حتی اگر کسی علیه من مطلبی بنویسد حق برخورد با چنین فرد یا گروهی وجود ندارد. با تصویب قانون برای مطبوعات، نهتنها بیشترین رواداری را در قبال مخالفان پیشبینی شد بلکه، دستگاههای دولتی نیز از برخورد با مطبوعاتی که با دولت مخالفت یا از شخص نخست-وزیر انتقاد کنند، منع شدند. به همین سبب است که دوره حکومت دکتر مصدق را عصر مطبوعات آزاد دانستهاند. مصدق در دوره ۲۸ ماهه نخست وزیری خود کشور را تقریبا بدون هیچ درآمدی از نفت، استوار نگه داشت و نهتنها خدشه و خللی بر اقتصاد وارد نیامد، بلکه اقتصاد ایران که پیش از این دوره بحرانزده و گرفتار رکورد و حتی ورشکستگی بود، سلامت خود را بازیافت و بهصورت اقتصادی متوازن و متعادل درآورد. این شاخصهها نشان میدهد که مجموعه برنامهها، عملکردها و اعتقادات مصدق در دورۀ 28 ماهه نخستوزیری، بیشترین قرابت را با شاخصهای توسعه سیاسی دارد. این مقاله که به روش توصیفی و تحلیلی میباشد میکوشد با بررسی سیاستهای داخلی دکتر مصدق، وضعیت توسعه سیاسی را دورۀ نخستوزیری ایشان بررسی نماید. سوال اصلی این است که آیا سیاستهای داخلی مصدق در مسیر توسعه سیاسی کشور بود؟
Machine summary:
واکاوی نقش و عملکرد سیاسی و حقوقی دولت مصدق در توسعه و ملی کردن صنعت نفت | دکترسعید جهانگیری| دکترای تخصصی، علوم سیاسی، مسائل ایران، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات تهران، مدرس دانشگاه | محسن عبداللهی 1 | گروه تاریخ، مدرس دانشگاه علمی کاربردی، تهران، ایران | لیلا ظریفی| گروه حقوق، دانشگاه پیام نور واحد اشتهارد، البرز، ایران | مریم شهامت رزی| گروه حقوق، دانشگاه پیام نور واحد کرج، البرز، ایران چکيده دکتر مصدق در راستای اداره کردن اقتصاد کشور به شیوه حذف نفت در راستای فعالیتهای استعمارزدایی ایشان بود که تحقق پیدا کرد اما این حرکت منافع دیگری هم برای کشور از سوی فردی که هدایت کلی جامعه را برعهده گرفته بود به دنبال داشت و اولین گام آن آزادی بود، آزادی در همه زمینهها؛ مصدق شخصاً به شهربانی اعلام کرده بود که حتی اگر کسی علیه من مطلبی بنویسد حق برخورد با چنین فرد یا گروهی وجود ندارد.