Abstract:
زبان فارسی یکی از کهنترین زبانهاست که دورههای متفاوتی را پشت سر گذاشته است. از اینرو این پژوهش، دورههای زبانی فارسی را با روش تحلیل محتوا و ابزار کتابخانه در مطالعه میگیرد و مشخص میکند زبان فارسی علاوه بر دیرینگی یکی از زبانهای سهل دنیاست که دوره تکامل و تکوین را طی کرده و همچنان جهت سهولت در کاربرد دورههای تکاملی تر خود را دنبال میکند؛ از آنجا که برخوردهای هر روزه ما با زبان طبیعی و گسترده است و زبان همیشه در دسترس است و اغلب بدون هیچ تلاش آگاهانهای بیاختیار آنرا به کار میبریم و همه انسانها از دوران کودکی بر زبان تسلط پیدا میکنند و آنرا بهکار میبرند؛ اما زبان را باید مورد بررسی و مطالعه قرار داد هرچند توجه به زبان امر تازهای نیست و شواهدی از قدیمیترین تاریخ مدون در دست است که انسان در آن زمان نیز پیرامون زبان به پژوهش میپرداخته است؛ در این فرصت تاریخ زبان فارسی مورد مطالعه مروری قرار میگیرد.
Machine summary:
از اینرو این پژوهش، دورههای زبانی فارسی را با روش تحلیل محتوا و ابزار کتابخانه در مطالعه میگیرد و مشخص میکند زبان فارسی علاوه بر دیرینگی یکی از زبانهای سهل دنیاست که دوره تکامل و تکوین را طی کرده و همچنان جهت سهولت در کاربرد دورههای تکاملی تر خود را دنبال میکند؛ از آنجا که برخوردهای هر روزه ما با زبان طبیعی و گسترده است و زبان همیشه در دسترس است و اغلب بدون هیچ تلاش آگاهانهای بیاختیار آنرا به کار میبریم و همه انسانها از دوران کودکی بر زبان تسلط پیدا میکنند و آنرا بهکار میبرند؛ اما زبان را باید مورد بررسی و مطالعه قرار داد هرچند توجه به زبان امر تازهای نیست و شواهدی از قدیمیترین تاریخ مدون در دست است که انسان در آن زمان نیز پیرامون زبان به پژوهش میپرداخته است؛ در این فرصت تاریخ زبان فارسی مورد مطالعه مروری قرار میگیرد.
این گونه فرهنگها عبارت اند از فرهنگ جهانگیری (سدهی یازدهم)، برهان قاطع در (سدهی یازدهم)، انجمن آرای ناصری (تألیف شده در سال 1286 هجری قمری)زبان گسترده ترین، پیچیدهترین و در عین حال، راحتترین وسیلهی ارتباط بین انسان هاست ؛ این ابزار که دستگاهی منظم و به قاعده است، ویژگی طبیعی دیگری هم دارد و آن صورت گفتاری و آوایی است.
این زبان نیز یکی دیگر از زبانهای قدیم ایران است و با اوستایی فرق اندک دارد و آن نیز چون اوستایی دارای اعراب و تذکیر و تأنیث است؛ خط میخی برخلاف اوستایی و پهلوی از چپ به راست نوشته میشده است» (باقری، همان،24).